INFORMOWANIE OSÓB STARSZYCH - Porozmawiajmy o dyskryminacji ze względu na wiek

Osoby starsze powinny mieć indywidualny plan na wypadek wystąpienia zagrożenia. Możesz przygotować swój indywidualny plan na wypadek zagrożeń planując z wyprzedzeniem, pozostając w kontakcie ze swoją rodziną i sąsiadami oraz dzieląc się informacjami na temat niebezpiecznych zdarzeń z innymi, a także mając odpowiednio skonfigurowany, własny telefon - komórkę.

Często w wielu codziennych sytuacjach wiek staje się przyczyną lekceważenia, a nawet przykrego traktowania. Z takimi zachowaniami osoby starsze mogą spotkać się w trakcie poszukiwania pracy, w urzędzie, w szpitalu i przychodni, w sklepie, a także coraz częściej w rodzinie.

Dyskryminacja ze względu na wiek, czyli nierówne, gorsze traktowanie może spotkać osoby w każdym wieku, także i młode - jednak w sposób szczególny dotyka to osoby starsze. Przyczyną niewłaściwego traktowania seniorów są przede wszystkim negatywne stereotypy na temat trzeciego wieku i starości, brak wiedzy o potrzebach ludzi w starszym wieku lub po prostu brak kultury osobistej i szacunku dla tej grupy wiekowej.

 

Metryka nie ta, ale kwalifikacje spełnione!

Często możemy usłyszeć na rozmowie o pracę „kwalifikacje no i owszem spełnia, ale metryka nie ta”.Na rynku pracy dyskryminacja wiekowa zaczyna się już po 40-tce. Na tym polu nieuprawnione i krzywdzące stereotypy na temat starszych pracowników są najbardziej rozpowszechnione. Pracodawcy bardzo często są przekonani, że starsi pracownicy są mniej wydajni od młodych, wolniej pracują i częściej chorują, są mniej elastyczni: trudno zmienić ich nawyki i nie potrafią się uczyć. Pracodawcy nie doceniają doświadczenia zawodowego i społecznego - osób starszych.

Pomimo faktu, że do kodeksu pracy w roku 2004 wprowadzone zostały regulacje zakazujące dyskryminacji ze względu na wiek - w prasie wciąż zamieszczane są ogłoszenia wskazujące pożądany wiek pracowników „do 40 lat”, Starsi pracownicy rzadziej wysyłani są także na szkolenia służące podniesieniu kwalifikacji zawodowych, a w przypadku zwolnień grupowych pierwsi tracą pracę. Bezrobocie, masowe wysyłanie na wcześniejsze emerytury, niechęć do zatrudniania starszych pracowników doprowadziły do tego, że stopa aktywności osób w przedziale 55-64 lata wynosi w Polsce zaledwie 26,2 %, i należy do najniższych w Europie. W Szwecji wynosi aż 69,1 % , w Wielkiej Brytanii – 56,2 % a w Niemczech 41,8 % (dane Eurostat). M.in. dlatego TKKF poprzez Program Aktywizacji i Rekreacji Osób Starszych chce zmieniać podejście do swojskiego seniora, człowieka ożywionego i zintegrowanego a do tego w dobrej formie psychofizycznej. 

Pan Marian Parusiński (opisywał) w poprzednim artykule, i jest takim znakomitym przykładem!

 

Ponieważ służba zdrowia jest takim obszarem, gdzie osoby starsze narażone są na gorsze traktowanie, więc postanowił biegać dla zdrowia. Problemem jest przede wszystkim niedostateczna liczba geriatrów, a w Gdańsku zlikwidowano nawet Specjalistyczną Przychodnie Geriatryczną. Leczenie osób starszych wymaga przygotowania i odpowiedniej wiedzy, tymczasem obecnie w Polsce mamy ok. 100 czynnych zawodowo geriatrów, przy czym w woj. pomorskim, brak jest konsultanta z zakresu geriatrii i gerontologii. Dolegliwości starszych pacjentów niejednokrotnie tłumaczone są po prostu wiekiem, co prowadzi do tego, że lekarze nie kierują osób starszych na kompleksowe badania – uznając, iż na starość nie ma leku. Takie zaniedbania prowadzą do nierozpoznania wielu chorób, którym można byłoby wcześniej zapobiec.

Często starsi pacjenci skarżą się także na problemy z wezwaniem karetki i na naruszającą godność w traktowaniu w szpitalach: zaniedbania w opiece i nieprzyjemne odzywki: „dziadek siedź cicho”, „dziadek robimy zastrzyk!”. Stąd apel do osób wchodzących w podeszły wiek oraz seniorów ”Musicie zdrowie i własną sprawność wziąć we własne ręce, a umożliwia Wam to TKKF”.

Za mało myślimy też o utrudnieniach dnia codziennego...

Aktywność psychoruchowa osób starszych jest ważna jeszcze z innego powodu. Bo jak się przyjrzymy funkcjonowaniu urzędów, ofercie produktów i usług dostępnych na rynku – trudno nie oprzeć się wrażeniu, że współczesny świat został zaprojektowany przede wszystkim dla młodych i sprawnych. Mała czcionka urzędowych druków i ulotek informacyjnych do leków, miniaturowe telefony komórkowe, brak miejsc siedzących w poczekalniach, brak wind czy poręczy, trudności w znalezieniu ubrań czy obuwia dostosowanego do potrzeb ludzi starszych - to tylko przykłady utrudnień, z jakimi osoby starsze spotykają się, na co dzień. Widzimy wtedy jak ważna jest pomocna dłoń koleżanki/kolegi z wspólnych zajęć gimnastycznych, imprez integracyjnych, spotkań mniej formalnych w klubie, czy zaprzyjaźnionym sąsiadem.

Z zakupami też do drugiej kategorii

Bo utrudniony dostęp do kredytów, zakupów na raty czy wyższe stawki ubezpieczeniowe nie tylko ogólne, ale i za zajęcia kinezygerontoprofilaktyczne, to kolejne przykłady lekceważenia starszych klientów. Klientów, którzy posiadają niewielki, ale regularny i stabilny dochód w postaci emerytury czy renty.

Uprzytomnienie problemu osób trzeciego wieku

 
Wręcz stały się modne i medialne dyskryminacje ze względu na płeć, niepełnosprawność to tematy znane i poruszane. Dyskryminacja ze względu na wiek jest nowym zagadnieniem, brakuje badań i analiz, niska jest także społeczna świadomość tego zjawiska. Mało także wiemy o społeczno-ekonomicznych kosztach, jakie ponosimy wskutek dyskryminowania osób starszych w Polsce.

Seniorzy nie zawsze są świadome, że spotykają się z zachowaniami, które możemy uznać za dyskryminację ze względu na wiek. Na ogół nie protestują lub uważają, że gorsze traktowanie jest czymś naturalnym na starość, stanem, do którego powinni przywyknąć. Często samo słowo dyskryminacja brzmi dla nich obco i niezrozumiale. Choć poprzez upartość, eksponowanie postawy roszczeniowej sami sobie często robią krzywdę.

Potrzebna jest PROMOCJA ZDROWEGO STARZENIA i konkretne działania

 
Ponieważ, starsza osoba jest postrzegana przez wystawanie w aptekach, ględzenie i” marudzenie o chorobach” a nie aktywny styl zdrowego życia, dlatego zależy nam, aby poprzez trening zdrowotny zmieniać przyzwyczajenia i stereotypy. Program Rekreacji Ruchowej Osób Starszych, robi w tym kierunku konkretne działania, oby tylko poprzez różne potyczki „taniego państwa” nie został wycięty. W Polsce organizacje działające na rzecz ludzi starszych, a także sami seniorzy mają wiele do zrobienia, aby nagłośnić problem dyskryminacji, a także sami zachowywać się bardziej aktywnie(uprawiając sport i rekreacje psychoruchową) dla własnego zdrowia.

Artykuł powstał z inspiracji Pani Beaty Tokarz