Warunki rozwoju infrastruktury sportowej i rekreacyjnej - postulaty środowiska
    
    
    WARUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY SPORTOWEJ I REKREACYJNEJ - POSTULATY ŚRODOWISKA DLA RZĄDU, PARLAMENTU, ale także do URZĘDU WOJEWÓDZKIEGO I MARSZAŁKOWSKIEGO, SEJMIKU, RAD I URZĘDÓW POWIATÓW, MIAST I GMIN.
    
    Pomorski Związek TKKF, w imieniu środowiska szeroko rozumianej kultury fizycznej oraz administratorów obiektów sportowych i rekreacyjnych w województwie pomorskim przedkłada niniejszy dokument jako materiał wyjściowy do dyskusji i dalszych wspólnych prac.
    
    Liczymy na wspólne działania i podjęcie dyskusji nie tylko w środowisku związanym ze sportem i rekreacją.
    
    
    POSTULAT I
    
    Stworzenie polityki przychylnej rozwojowi nowoczesnej i funkcjonalnej infrastruktury sportowej i rekreacyjnej, umożliwiającej społeczeństwu (w szczególności dzieciom i młodzieży) powszechny dostęp do obiektów sportowych i rekreacyjnych obejmujących:
    - infrastrukturę sportu masowego,
    - infrastrukturę sportu szkolnego,
    - infrastrukturę związaną z rekreacją i krzewieniem kultury fizycznej,(sport dla wszystkich) 
    - a także infrastrukturę umożliwiającą uprawianie i rozwój sportu wyczynowego oraz organizowanie zawodów o randze międzynarodowej.
    
 Dotychczasowa polityka państwa dotycząca infrastruktury sportowej i rekreacyjnej nie spełnia społecznych oczekiwań, nie wykorzystuje też możliwości płynących z obecności Polski w Unii Europejskiej. Oficjalny dokument „Strategia rozwoju sportu w Polsce do roku 2012” infrastrukturze sportowej poświęca zaledwie kilka zdań i koncentruje się wyłącznie na obiektach przeznaczonych na potrzeby sportu wyczynowego. Rozumiejąc potrzeby sportu zawodowego stoimy na stanowisku, że tylko upowszechnianie sportu masowego, a więc także rozwój infrastruktury sportowej na poziomie osiedlowym i gminnym, gwarantuje późniejsze sukcesy w sporcie profesjonalnym, a jeśli nawet nie to pozostanie wspaniały nawyk systematycznego treningu dla zdrowia.
    
    
    POSTULAT II
    
    Opracowanie przejrzystego i spójnego systemu finansowego wspierania przez państwo inwestycji sportowych i rekreacyjnych, w tym modernizacji istniejących obiektów i zagospodarowywania obiektów przemysłowych na cele rekreacyjno-sportowe.
    
    System ten powinien utrzymać istniejące źródło dofinansowania jakim są dopłaty z gier liczbowych Totalizatora Sportowego. Powinien również wskazywać inne źródła, na przykład fundusze europejskie oraz określać jasne i proste procedury wykorzystania tych środków przez inwestorów. Zdaniem inwestorów - przedstawicieli samorządów lokalnych - istniejący system nie sprzyja, a często wręcz uniemożliwia łączenie środków z Totalizatora ze środkami z Unii Europejskiej, tym samym znacząco ograniczając ilość i jakość realizowanych inwestycji. Istnieje uzasadniona obawa środowiska, że nastąpi likwidacja tego, obecnie jedynego źródła dofinansowywania budowy obiektów sportowych.
    
    
    POSTULAT III
    
    Stworzenie prawnych i organizacyjnych warunków, pozwalających na skuteczniejsze wykorzystanie funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.
    
    Obecne skomplikowane i długotrwałe procedury, niejasne kryteria, brak systemu informacji o możliwościach pozyskania środków unijnych, w wielu przypadkach odstraszają inwestorów od ubiegania się o nie, a tym samym blokują powstawanie nowych inwestycji.
    
    
    POSTULAT IV
    
    Opracowanie przez Ministerstwo Sportu, w porozumieniu i we współpracy ze środowiskiem, nowych, aktualnych wytycznych do projektowania i realizacji obiektów sportowych różnych typów.
    
    Istniejące obecnie wytyczne programowo-funkcjonalne nie przystają, bowiem do współczesnych rozwiązań technologicznych, materiałowych i konstrukcyjnych. Nowe wytyczne powinny być spójne z rządową polityką wspierania inwestycji sportowych oraz uwzględniać wspomniane wyżej nowoczesne rozwiązania. Część wytycznych powinna zawierać katalog typowych projektów – koncepcji (powtarzalnych w zakresie rozwiązań funkcjonalnych i technologicznych różnych obiektów sportowych), wyłonionych przez Ministerstwo Sportu w drodze konkursu i zalecanych w sytuacji wykorzystywania przez inwestora dofinansowania ze środków publicznych, szczególnie przy inwestycjach mniejszych, przyszkolnych, itp.
    
    
    POSTULAT V
    
    Opracowanie minimalnych warunków technicznych, materiałowych i wyposażenia dla obiektów sportowych o charakterze publicznym, zapewniających wybór wykonawców i podwykonawców z grona firm specjalistycznych, posiadających odpowiednie przygotowanie i doświadczenia w realizacji inwestycji sportowych.
    
    Proponujemy także uznanie budownictwa pasywnego (energooszczędnego) za wysoko punktowane kryterium oceny projektów dofinansowywanych z różnych funduszy: Funduszy Strukturalnych, Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej i innych źródeł publicznych.
    
    
    POSTULAT VI
    
    Powołanie społecznego zespołu niezależnych ekspertów (doradców, konsultantów) ds. inwestycji sportowych przy Ministerstwie Sportu.
    
    Ciało doradcze służyłoby Ministrowi pomocą i doświadczeniem, szczególnie podczas realizacji inwestycji o charakterze strategicznym. Rady ekspertów przyczyniłyby się także do eliminowania błędów projektowych i wykonawczych, byłyby także pomocne podczas kontroli prawidłowego przebiegu inwestycji, przede wszystkim pod kątem bezpieczeństwa, trwałości i niskich kosztów utrzymania gotowej inwestycji.
    
    
    POSTULAT VII
    
    Zdecydowane odejście od polityki „najniższej ceny przetargowej” w przypadku budownictwa sportowego, wymagającego najwyższej jakości zastosowanych materiałów, technologii i realizacji inwestycji. Postulujemy, aby Ministerstwo Sportu stało się kreatorem zmian w ustawie „Prawo zamówień publicznych”, prowadzących do zniesienia zasady pozwalającej ogłoszeniodawcom na ustalanie ceny jako jedynego kryterium wyboru realizatorów inwestycji.
    
    Jednocześnie wnosimy o zwrócenie znacznie większej uwagi na koszty eksploatacji i optymalny dobór ekonomicznych urządzeń i technologii. Kryterium najniższej ceny jako decydujące w procedurze przetargowej prowadzi do oszczędzania na niezbędnym wyposażeniu, a zastosowanie materiałów niskiej jakości przyczynia się w efekcie do podniesienia kosztów eksploatacji obiektu. W konsekwencji inwestycja jest wielokrotnie droższa, niż wynikałoby to z pierwotnych założeń.
    
    
    POSTULAT VIII
    
    Stworzenie odpowiednich ram prawnych i popularyzacji samej idei Partnerstwa Publiczno-Prywatnego.
    
    Ze względu na szczupłość środków budżetowych, środowisko dostrzega dużą szansę na rozwój infrastruktury w stosowaniu zasad Partnerstwa Publiczno-Prywatnego (PPP). Wymaga to jednak bardzo konkretnych działań i wprowadzenie regulacji prawnych w czym dużą rolę upatrujemy w aktywności Ministerstwa Sportu. Wspieranie inicjatyw realizowania inwestycji sportowych i rekreacyjnych na zasadach PPP jest pożądane tym bardziej, że Unia Europejska przewiduje dofinansowanie przedsięwzięć PPP z Funduszy Strukturalnych w latach 2007-2013.
    
    
 Zapraszamy do dyskusji i konstruktywnych uwag na naszym FORUM