Jak się ma rekreacja socjalna do ratowania tradycyjnej rodziny

   W krajach Europy Środkowej i Wschodniej powstają pytania: czy europejski model socjalny obejmuje także Polskę, na ile socjalistyczne państwo opiekuńcze było zbliżone do zachodnioeuropejskiego, i na ile przemiany okresu transformacji są zbieżne z obecnymi kierunkami przemian w krajach Unii Europejskiej. Czy nasza polityka jest bardziej solidarna, równościowa, obywatelska i partycypacyjna?

    Niestety pauperyzacja naszego społeczeństwa w ostatnich latach znacznie zmieniła kondycje rodziny na gorsze i wszyscy czekamy po zapowiedziach wyborczych PiS  na rozpoczęcie poważnej dyskusji o kierunkach przemian społecznych w Polsce na tle oczekiwań wynikających z koncepcji europejskiego modelu socjalnego. Czas uciąć reprodukcje "kultury ubóstwa" społeczności popegereowskich, ale i strukturalnego bezrobocia, bezdomności i patologizacji zwłaszcza młodego pokolenia.

     Dotychczasową politykę  społeczną  obrazują wskaźniki minimum socjalnego.
- W 1989 r. 15% Polaków żyło poniżej minimum socjalnego,
- w 1996 r. 47%
- w 2001 r. 57%
- w 2003 r. 59%
     Tak wiec obecnie prawie 2 osoby na 3 żyją poniżej minimum socjalnego,
gdy tymczasem w 1989 r. były to ok. 2 na 13.

Jednym z narzędzi, które powinny pomóc rozwiązywać ten  problem  są programy wykorzystujące rekreacje socjalną.

     Rekreacja socjalna, to forma mobilizacji człowieka za pomocą rozmaitych form aktywności umysłowej lub fizycznej, ale innych niż wynikające z codziennego wyłączenia z życia. Odnawianie sił fizycznych i psychicznych oraz społecznych mająca umożliwić osobom wykluczonym społecznie i dotkniętym przez los (bezrobotni, bezdomni, niepełnosprawni, alkoholicy, narkomani itp.), powrót do uregulowanego życia społecznego i rynku pracy.  Jest to więc zachęcanie i rozwijanie aktywności nie wynikającej z obowiązków edukacyjnych, zawodowych, rodzinnych, społecznych oraz potrzeb bytowych. Takim remedium często są zespołowe prace społeczne i wolontariat wykonywane na rzecz rekreacji (spotykamy też; sportu dla wszystkich) przez osoby bezrobotne lub zmarginalizowane w celu resocjalizacji lub zapewnienia im podstawowego przeżycia w godności.

     Do wychodzenia z patologii społecznej, ale i zdrowotnej poprzez rekreacje  psychoruchową należą takie formy aktywności jak: sport, hobby, turystyka, nauka dla przyjemności, uprawianie sztuki czy też rozwijanie innych zdolności i zainteresowań.